Simon Vestdijk. Hoe schrijft men over muziek? Opstellen over muziek. Amsterdam, Meulenhoff, 1987.
Hoe schrijft men over muziek? -p.228-229.
“Aangezien er eerder te veel dan te weinig over muziek geschreven wordt, is men, om het onmogelijke mogelijk te maken, aangewezen op een compromis, dat gewoonlijk neerkomt op een meer of minder zinrijke vervanging: men schrijft over iets dat met muziek nauw in verband staat, en dat bijgevolg als remplaçant kan optreden.” […]
“Een hoogst gebruikelijk remplaçant van muziek is de geschiedenis der muziek. Natuurlijk komt zoiets ook in de andere kunsten voor. Maar toch zijn er sprekende verschillen. Wie een kritiek op of een beschouwing over of een inleiding tot een beroemde roman, zeg uit de negentiende eeuw, gaat lezen verwacht niet, uitsluitend te zullen worden beziggehouden met culturele achtergronden, historische situaties, literaire stromingen, heel veel biografie, de tijd van ontstaan, het ontvangen loon, de omstandigheden waaronder de roman werd geschreven (met als allernieuwste vondst, dat een ander hem misschien heeft geschreven), de invloeden, de overeenkomsten met andere romans, de bouw, de historische afkomst van die bouw, de stijl, de spelling, het aantal drukken, de fouten in die drukken, – en verder niets, letterlijk niets over de roman zelf. In de muziekessayïstiek, vooral de informatieve, komt zoiets echter regelmatig voor, zij het gelukkig zelden in deze onthutsende volledigheid.” […]
Olga de Kort 
Geef een reactie