CD Samuel Barber-Charles Griffes. Piano music.

Samuel Barber. Charles Griffes. Piano music. Lodewijk Crommelin, piano. Future classics 112.

Een mooie vondst: de cover van het CD-boekje lijkt op een pagina van een familiealbum. Een familiealbum van Amerikaanse muziek, met foto’s van twee componisten die samen bijna 100 jaar van de Amerikaanse muziekgeschiedenis meegemaakt en medebepaald hebben. Deze geschiedenis was achteraf gezien niet voor de beide glimlachende heren even gunstig. Charles Griffes (1884-1920) vertegenwoordigde ooit de Amerikaanse muziek van het begin van de twintigste eeuw maar is alleen bekend bij musicologen. De naam van Samuel Barber (1910-1981), die alle ontwikkelingen van de twintigste-eeuwse Amerikaanse muziek meemaakte, heeft geen introductie nodig, maar zijn bekendheid is gebaseerd op zijn orkest- en kamermuziek, met het beroemde Adagio for Strings (1938) als publieksfavoriet, en niet op zijn pianowerken. Verenigd onder hetzelfde CD-hoesje presenteren ze broederlijk de onbekende, weinig gespeelde, haast vergeten en door haar onbekendheid intrigerende Amerikaanse pianomuziek uit de eerste helft van de twintigste eeuw.

Opmerkelijk genoeg is de pianomuziek van zowel Griffes als Barber in de beste romantische tradities geschreven. De opnamen van Lodewijk Crommelin laten de meest traditionele Nocturnes, Ballades, Barcarolles en Stemmingsbeelden horen. Traditioneel in de beste zin van het woord: met heldere muzikale constructies, expressiviteit, aanspreekbaar tonaal harmonisch idioom dat veel aan de Duitse romantiek en tegelijkertijd aan Debussy te danken heeft. Griffes en Barber behoorden niet tot radicale vernieuwers en deden geen spectaculaire ontdekkingen in muzikale vorm of taal, maar ze gingen ook geen dissonante passages, complexe akkoorden of reeksen uit de weg. In hun tijd bezorgde dit aandeel van de ‘nieuwe klanken’ de composities een verfrissend en prikkelend vleugje ‘ultra-modernisme’ en ‘neo-romantisme’. Met zijn CD verenigd Crommelin niet alleen twee componisten uit diverse muziekgeneraties maar ook twee stijlen: romantische slag met een avant-gardistische bravoure van weleer. Zijn spel geeft de composities een warme sfeer, voorziet ze van een grote muzikale uitdrukkingskracht en dramatische spanningsbouw.

Deze interessante muzikale kennismaking met weinig gespeelde pianoliteratuur wordt ondersteund door een informatief en overzichtelijk gestructureerd CD-boekje met veel achtergrond informatie over de componisten en de opgenomen werken. Achter de ‘familiealbum’- cover wacht de lezers/luisteraars nog een verassende fotocollage: Griffes, Barber en Crommelen, alle drie jong, gestoken in een pak met een stropdas en vol vertrouwen kijkend in de toekomst.  ©OlgadeKort, 2012.

Gepubliceerd in PianoBulletin, 2012, nr.2, september, p.80-81.