Tango op twee piano’s. Piazzola & Ziegler. Pianoduo Maurer-Van Beek. 2011. In eigen beheer uitgegeven, informatie via http://www.renemaurer.nl, http://www.guyvanbeek.nl.
Tango’s hebben vele gezichten en kunnen op vele manieren worden uitgevoerd. Een tango als stijldans is ondenkbaar zonder snelle, geaccentueerd ritme; bij een intense en intieme luistertango hoort een rijkdom aan melodische wendingen en een traan van Máxima. Maar een gedanste, gezongen of gestileerde luisterhit, er bestaat geen tango zonder passie en de nodige smart. Niet voor niets lezen de verhalen achter de ontstaansgeschiedenis van de tango nuevo-composities als levenssaga’s vol verdriet, tegenslagen en nieuwe hoop.
De Tango-CD van het Pianoduo René Maurer en Guy van Beek is een album met een juiste mix van weemoed, melancholie, nostalgie en vrolijkheid. De keuze van Maurer en Van Beek viel op de inmiddels klassieke tango’s van Angel Villoldo (1861-1919), Astor Piazzola (1921-1992) en Pablo Ziegler (1944-), die ook de meeste arrangementen van Piazzola maakte. Drie tango’s (Oblivion, El titero en El Choclo) zijn gearrangeerd door het pianoduo zelf. Uit een begeleidend CD-boekje blijkt dat de arrangementen ontstonden tijdens improvisaties op basis van akkoorden. Dit vrije, geïmproviseerde karakter is sterk aanwezig in de arrangementen en bezorgd de composities veel variatie in tempo en dynamiek. Ondanks de bekendheid van deze klassiekers (denk alleen al aan Adiós Nonino!) maken de opnamen geen routineuze indruk. De pianisten zetten overtuigend hun eigen sfeervolle en kleurrijke versies neer. Beide musici voelen zich comfortabel in tempo, dynamiek, ritme en verhaallijn van een tango nuevo. Dankzij de grondige kennis van dit idioom en de tradities van dit genre blijken ze in staat om emoties op te roepen zonder overdreven gepassioneerd of geforceerd te spelen, zelfs als de muziek daar wel degelijk aanleiding toe geeft. Samen vormen Maurer en Van Beek een perfecte eenheid, een ensemble dat zorgt voor organische melodieovergangen tussen de piano’s en een levendige muzikale interactie. Samen smeden de pianisten de intensiteit en de orkestrale kracht van de klanken, die vervuld zijn van heimwee, weemoed en hoop van drukke straten en cafés van Buenos Aires. ©OlgadeKort, 2012.
Gepubliceerd in PianoBulletin, 2012, nr.2, september, p.82.
Geef een reactie