De wegen – Rusland, dag 2

28 augustus 2012: Rusland, dag 2: De wegen.

‘Je hebt de regen uit Nederland meegebracht!’, dit was het eerste dat ik deze dag bij wijze van begroeting van iedereen hoorde. De regen begon al in de avond, meteen na mijn aankomst; ’s nachts hoorde ik de zware regendruppels steeds sneller tegen het raam aan tikken, en vandaag leek er geen eind aan deze regen te komen. De geplande wandeling in het dorp dreigde in het water te vallen, maar met al mijn Nederlandse regenervaring dacht ik dit weer ook te kunnen trotseren. Een paraplu, een regenjas met capuchon – klaar, wat kunnen me een paar Russische regendruppels nog maken! Nee dus, dat bleek niet genoeg. De regen leek wel op zijn Nederlandse broeder, maar de straten niet. Er waren zelfs geen straten meer over, alleen grote, diepe, eindeloze plassen omringt door modder en nat zand. Waar je ook heen ging – overal zag je beekjes, meren, rivieren en zeeën water in plaats van voetpaden. In het begin probeerde ik nog droge eilandjes te vinden en maakte rare zijsprongen net als mijn teckel Twickel die zijn poten niet graag nat maakt. Maar na de eerste diepe plas die ik niet kon ontwijken, liep ik verder zonder veel te mopperen dwars door de vieze moerassen heen, met pijn in mijn hart luisterend naar de soppende protesten van mijn schoenen. Ah ja, de Russische wegen, wie kent ze niet! De geschiedschrijver Karamzin schreef al in het begin van de 19e eeuw dat Rusland twee grote problemen had: ‘wegen en idioten’. Over het eerste viel niet te twisten, het probleem nummer twee zag ik in auto’s zitten die mij met fonteinen koud regenwater overgoten. Mijn paraplu ging als schild op en neer maar na een kwartier was ik zo nat en koud geworden dat ik het gewoon opgegeven heb.. zoals alle Russen… Het regent… Er zijn geen wegen…Het is niet anders…©OlgadeKort, 2012.

Deze slideshow vereist JavaScript.