Carmen voor Flamenco Biënnale Nederland

Flamenco-Carmen: het verhaal van passie dat eindigt met een messteek

Buiten het podium, los van zangers en muziek, is een operalibretto niet de meest boeiende lectuur die er bestaat. Operaverhalen leven pas op als ze muzikaal verteld worden, gespeeld, gezongen en gedanst. Ook flamenco heeft zijn eigen verhalen die ontwaken in de temperamentvolle dans en zang, in de beweging van kleurrijke rokken, in ritmisch handgeklap, vingergeknip, schoenengestamp en bij de aanblik van bloemen in het haar. Breng de opera “Carmen” en flamenco bij elkaar, en ze zorgen samen voor een feeërieke voorstelling voor jong en oud waar geen mogelijkheid van diverse genres onbenut blijft. In de kinderversie van Frank Groothof en Harrie Geelen wordt het beroemde operaverhaal over de wispelturige en eigenzinnige Carmen verteld door een op het eerste gezicht onwaarschijnlijke combinatie van een verteller, een flamenco-zangeres, een gitarist, vijf flamenco-danseressen en een saxofoonkwartet. De rol van de verteller is officieel van Frank Groothof, maar de grens is niet zo makkelijk te trekken, de rollen veranderen voortdurend. Nu is er Frank Groothof als José aan het woord, en dan is de beurt aan de flamenco-danseressen, en later zingen alle kinderen in de zaal de aria van de toreador Escamillo mee. Het verhaal over Carmen wisselt voortdurend van verteller maar het evenwicht wordt nooit verstoord. Integendeel, naarmate de opera-emoties steeds hoger oplopen, blijken alle ‘vertellers’ elkaar uitstekend aan te vullen. Jaloezie, liefde, weemoed, verdriet, blijdschap, bestaan er nog wel gevoelens die niet door de muziek en dans te vertalen zijn? Dankzij een verdubbeld arsenaal aan muzikale en dansmiddelen komen de meest uiteenlopende gemoedstoestanden tot leven. Flamenco-Carmen eindigt met een messteek, net als bij de ‘echte’ opera, maar deze Carmen is geen opera, geen flamenco-voorstelling, geen drama met muziek. Het is een muzikaal verhaal, gezongen, gedanst, gespeeld en verteld door twaalf vertellers. ©OlgadeKort, 2013.

Gezien op 3 februari in de OBA (een voorstelling van het Tropentheater op locatie). Muziek: Georges Bizet. Muziekteksten: Harrie Geelen. Spel en zang:  Frank Groothof, saxofoonkwartet Syrene, Edsart Udo de Haes, gitaar, Maria Marin, cante flamenco. Dans, spel en zang:  flamenco-ensemble ‘Flamenco con Mil Amores”.

Gepubliceerd in Kunstzone, 2013, nr.3 mei, p.18-19, themanummer ‘Storytelling in het onderwijs’.

Deze slideshow vereist JavaScript.

 

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

%d bloggers liken dit: