Peter Bölke. Jazz Instruments. EAR Books, 2014. (in het Duits en Engels) ISBN 9783943573060 (gepubliceerd in PianoBulletin, 2014, nr.3 december, p.103)
Sinds de introductie van een bijgevoegde CD in boeken is het lezen over musici, instrumenten, stijlen en genres veel interessanter geworden. Lezers kunnen de schriftelijke informatie meteen toetsen en ontdekken dat zelfs de meest nauwkeurige beschrijving de klinkende muziek niet kan vervangen. De bij CD’s geleverde tekstboekjes hebben weer een andere functie: een klankopname van achtergrondinformatie te voorzien. Bij het ontbreken ervan voelen luisteraars zich niet serieus genomen. De tweetalige uitgave van Jazz instruments van Peter Bölke is weer een ander concept, namelijk een collectie van acht CD’s met een luxe uitgegeven boek van ruim 1,9 kg. Of het boek de CD’s begeleidt of andersom, is nog maar de vraag want beide horen echt bij elkaar. Samen vormen ze de verklankte en geïllustreerde jazzgeschiedenis van piano, trompet, saxofoon, klarinet, fluit, gitaar en basgitaar, trombone en slagwerk, hun beroemde bespelers en de ontwikkelingen van jazzstijlen en speeltechnieken.
De jazzritmes komen terug in een swingende vormgeving en de historische foto’s in alle maten en kleuren die de musici vooral in actie laten zien – achter de piano of hun drumstel, blazend of gitaar spelend, geconcentreerd of breed lachend. Het boek over jazzmuziek wordt zelf een creatie van ritme, actie, kleur en improvisatie die tot leven komt via de in gitzwarte kaften verhulde knalgele disks. In acht hoofdstukken en 125 tracks komt de geschiedenis van de jazzmuziek van de jaren 1920-60 voorbij.
Het hoofdstuk over jazzpiano draagt de veelzeggende titel A hand full of keys (naar Handful of Keys van Fats Waller). Bölkes eregalerij van pianisten telt 38 musici van wie er 19 ook op de piano-CD te beluisteren zijn. De vroegste opname is van Fats Waller uit 1929. De opnamen uit 1939 laten Pete Johnson in Boogie Woogie, Earl Hines in Rosetta en Art Tatum in Deep Purple horen. De jaren veertig zijn goed vertegenwoordigd met James P. Johnson, Nat King Cole, Budd Powell en Lennie Tristano. Het volgende decennium herleeft in de opnamen van Bobby Timmons, Bill Evans, Dave Brubeck, Thelonious Monk en Horace Silver. De laatste opname is van 1960, met de klassieker Every time we say goodbye door het John Coltrane Quartet waarin de pianopartij door McCoy Tyner wordt gespeeld. Naast de solostukken zijn de pianisten ook te beluisteren in trio’s, kwartetten en sextetten.
Deze mooie uitgave is een aanwinst voor zowel ervaren jazzliefhebbers als beginners. De kennis, liefde en swing die erin zijn gestoken, zijn heel aanstekelijk en beloven uren van luister- en leesplezier.
©Olga de Kort, 2014.
Geef een reactie