Serie Meesterpianisten, Concertgebouw, Amsterdam: Marc-André Hamelin, piano. Joseph Haydn. Sonate nr. 58 in C ; Samuel Feinberg. Sonate nr. 1 in A, Sonate nr. 4 in es; Frédéric Chopin. Polonaise-Fantasie, Scherzo nr. 4 in E; Robert Schumann. Fantasie in C, op. 17. Toegiften: Leopold Godowsky. uit Java Suite: In the gardens of Buitenzorg; Marc-André Hamelin. Toccata op ‘L’homme armé’. Gehoord op 18 maart (gepubliceerd in Pianorama – Pianist, 2018, nr.2, p.77)
Adembenemende virtuositeit, heldere weergave van de meest complexe, dichte polyfonische schrijfwijze en beeldende klankvorming waarbij alle nuances per direct waarneembaar zijn. Dat is het spel van de Canadese pianist Marc-André Hamelin, dat slechts bij benadering te beschrijven is. Tot de ontdekkingen van zijn Amsterdamse recital behoorden twee van de twaalf sonates van Samuil Feinberg, die voor het eerst in de Meesterpianisten-serie werden voorgesteld. Deze eigenzinnige composities klonken als esthetische verwanten van zowel Chopin als van Skrjabin en Wagner. Maar ook in de bekende werken verraste de pianist met een vleugje verstilde contemplatie dat ze een haast onalledaagse schoonheid verleende. De verfijnde, in lichte pasteltinten gespeelde Sonate van Haydn kreeg bij Hamelin een lichte ondertoon van vertwijfeling en een zekere overpeinzing. De elegant-vloeiende Polonaise-Fantasie van Chopin en zijn grillige Scherzo vormden een opmerkelijke contrast met de gepassioneerde Fantasie van Schumann, die na een meeslepend rondo in een diep meditatieve finale overging. Met zijn virtuoze toegiften maakte Hamelin zijn recital compleet. Hier was de meesterpianist aan het woord, een diepvoelend musicus met briljante techniek en de zeldzame gave om zijn eigen stempel op elke compositie te kunnen drukken. ©Olga de Kort, 2018.
Olga de Kort 
Dit is op Russische muziek in Nederland herblogd.