Luka Okros, piano: Haydn. Sonate in e Hob.XVI:34, Chopin. Sonate nr.2 opus 35 in bes, Listz. Sonate in b, S.178, Prokofjev. Sonate nr.3 op.28 in a (gehoord op 1 juni 2019, Kleine Zaal, Concertgebouw Amsterdam; gepubliceerd in Pianist, nr.4 december, 2019).
Je maakt het niet zo vaak mee dat een solist het publiek hartelijk begroet, zijn programma ontspannend begint toe te lichten en dan ook nog moeiteloos omschakelt naar het spelen. En dat is precies wat de Georgische pianist Luka Okros in de Kleine Zaal van het Concertgebouw deed, tijdens zijn in alle opzichten opmerkelijke recital. Het was zonder meer interessant om te horen hoe hij met Haydn, Chopin, Liszt en Prokofjev de evolutie van een pianosonate in beeld wilde brengen. Deze jonge musicus wist niet alleen wat hij met zijn programma wilde bereiken maar bleek ook in staat om zijn ideeën zowel in noten als in woorden vorm te kunnen geven. Zijn spel was net zo ontspannend en uitnodigend als zijn toelichting. Maar tevens doordacht, evenwichtig, trefzeker en zeer stijl- en klankbewust. Het publiek werd getrakteerd op de meest geraffineerde en tot in de kleinste details verzorgde Haydn. Fijne precisie en subtiele kleuren van zijn Sonate in e vonden een fraai vervolg in de brede, ademende lijnen van Chopins Tweede Sonate. Met Liszt en Prokofjev voegde Okros een extra dosis aan virtuositeit en energieke kracht toe. Elke pianosonate maakte het opnieuw duidelijk hoe bewust deze pianist met klankvorming, frasering en dynamiek omgaat en hoe goed hij zich in verschillende stijlperiodes thuis voelt. Wat ook niet onopgemerkt bleef is hoeveel plezier Luka Okros aan zijn programma beleeft en hoe graag hij de muziek die hem na aan het hart ligt met zijn publiek wil delen.
Olga de Kort, 2019
Olga de Kort 
Jammer dat ik er niet bij kon zijn en na het lezen van deze mooie recensie hoop ik dat volgende keer wel te kunnen!