Kees van de Vloed. Clara Schumann-Wieck. De pijn van het gemis. Soesterberg: Uitgeverij Aspekt, 2012. 200 blz., ill. ISBN 978-94-6153-177-3.
Ooit een beroemde pianiste en voor de latere generaties voor altijd de beroemde ‘echtgenote van’, Clara Schumann-Wieck (1819-1896) heeft geen introductie nodig. Voor een hedendaagse muziekliefhebber heeft haar leven geen geheimen meer: alle gebeurtenissen, van de eerste stappen op het podium tot haar laatste levensdagen, zijn met talloze krantenartikelen, recensies, affiches, dagboeken, brieven en herinneringen gedocumenteerd. Haar leven is een open boek dat als een gelukkig en tragisch verhaal van liefde, zelfopoffering en toewijding leest. De nieuwe biografie van Kees van de Vloed onthult geen nieuwe feiten en werpt geen nieuw licht op de persoonlijkheden van Clara, haar vader, de beroemde pianopedagoog Friedrich Wieck, haar man, de beroemde componist Robert Schumann, of haar vriend, de beroemde componist Johannes Brahms. Gewapend met vele citaten uit Clara’s eigen brieven en dagboeknotities schrijft Van de Vloed een levenskroniek van de bijzondere vrouw in haar hoedanigheden als wonderkind, verloofde, echtgenote en weduwe. De vrouw die vanaf haar geboorte door haar ambitieuze vader voorbestemd werd om vooral de grootse pianiste van Duitsland te worden. Er is geen hoofdstuk gewijd aan Clara als pianiste, dat bleef ze haar hele leven lang, ongeacht de veranderingen in haar status bij een burgerstand. Als concertpianiste Clara Wieck werd zij beroemd nog voordat ze Clara Schumann heette. Haar pianocarrière duurde 63 jaar en stond na het trouwen in het teken van de popularisatie van werken van haar man. Het boek van Kees van de Vloed is een eerbetoon aan zowel de pianiste Clara Schumann die een geheel eigen plaats in het muziekleven van de 19e-eeuw innam als de sterke vrouw met een ter verbeelding sprekend leven. ©OlgadeKort, 2013.
Gepubliceerd in Kunstzone, 2013, nr.1, p.65.
Olga de Kort 
Geef een reactie