Olga de Kort. CD Piano Sonata, La fôret perdue. Suite pour piano, Pièces simples et naturelles. Frederic Voorn, piano. Esra Classics. EC 150665 (gepubliceerd in MUZE/ Pianowereld, 2017, nr.1 februari)
De nieuwe, vijfde inmiddels, CD van de pianist Frederic Voorn is deze keer volledig gewijd aan zijn eigen composities. Luisteraars die alleen al huiveren bij de gedachte dat onze componerende tijdgenoten zich verplicht voelen om de meest grensoverschrijdende klankconstructies over het publiek neer te storten, kunnen bij deze CD hun hart ophalen. De muziek van Voorn is tonaal, aangenaam tonaal zelfs, met sprankelende en mooie, goed in het gehoor liggende melodielijnen. Ze is ook technisch interessant en wordt bovendien met veel passie en inlevingsvermogen door de componist zelf uitgevoerd. Hedendaags en tonaal gaan zeker heel goed samen, mits er voldoende muzikale ideeën aanwezig zijn. En dat is hier zeker het geval. Voorns vroegere vijf Pièces simples et naturelles (2005) en de uit vijf delen bestaande suite La fôret perdue (2015) zijn stuk voor stuk lyrische toonschilderingen, met een vleugje nostalgie, Franse joie de vivre en veel aandacht voor klankkleur. De onlangs voltooide Pianosonate (2016) doet op zijn beurt aan de latere Prokofjev denken, maar zonder diens voorliefde voor snijdende dissonanten. Voorn strooit in het algemeen heel spaarzaam met zout en peper, de uiteindelijke pittigheid van de Sonate is te danken aan de octotonische toonladder en de vele elkaar opvolgende omspelingen en met elkaar vervlochten verbindingen. Voeg hierbij de polyfonie en kundige fugatische uitwerkingen, bij flarden niet meer in te houden sarcasme en dramatische ondertonen, en het wordt duidelijk dat deze recent geschreven Pianosonate voldoende te bieden heeft voor de verdere kennismaking met de muziek van Frederic Voorn. ©Olga de Kort, 2017.
Olga de Kort 
Geef een reactie