CD Arvo Pärt. Piano music.

Arvo Pärt. Piano Music. Ralph van Raat, piano. Netherlands Radio Chamber Philharmonic, conductor JoAnn Falletta. Naxos, 2011. 8.572525.

Het veelzijdige oeuvre van een componist zoals Arvo Pärt (1935-) is moeilijk samen te vatten op één CD. Een CD met één aspect van zijn werk, bijvoorbeeld de pianomuziek, vormt een mooie introductie voor de luisteraar die het werk van de Estse componist niet kent of beter wil leren kennen. Een chronologisch overzicht biedt bovendien de mogelijkheid om de door muziekcritici gesignaleerde en beschreven ontwikkelingen in de compositietechniek en het gedachtegoed van de componist van muzikale inhoud te voorzien. De Naxos-CD van Ralph van Raat geeft een overzicht van Pärts pianowerken vanaf de twee Sonatinen opus 1 (1953) van de toen nog 23-jarige conservatoriumstudent tot het hier voor het eerst opgenomen Für Anna Maria (2006) van de 71-jarige meester. Deze werken markeren de grenzen van de afgelegde weg, en net als alle wegen kent ook deze zijn rustplaatsen, keerpunten en mijlpalen. Het is fascinerend om aan de hand van Partita opus 2, Für Alina, Variationen zur Gezundung von Arinuschka en Lamentate voor piano en orkest de veranderingen in de muzikale wereld van Arvo Pärt waar te nemen. Niet minder fascinerend is het spel van Ralph van Raat. Atonale muziek, de jeugdige overmoed van de metronoomcijfers en Allegro energico, belangstelling voor vroege polyfonie en orthodoxe muziek, minimalisatie van muziekmiddelen, terugkeer naar tonaliteit, harmonieën van tintinnabuli en de verstilling van Fragile, Solitudine – stato d’animo en Consolante, het hele wereldbeeld van Pärt wordt door de pianist vertaald in een schijnbaar moeiteloos, ademend en lyrisch pianospel. De klaarheid van de composities wordt door niets vertroebeld, de articulatie is fraai, de toonschildering is verfijnd, de meditatieve rustpunten geven de klanken een bijzondere pure verstilde schoonheid. De uitvoering, keuze van werken, kwaliteit van opnamen maken van dit album een tijdloze uitgave, die talloze musicologische opgravingen overbodig maakt: het is beter één keer te horen dan steeds erover te lezen.  ©OlgadeKort, 2012.

Gepubliceerd in PianoBulletin, 2012, nr.2, september, p.81-82.