Olga de Kort
Les Musiciens du Louvre/ Franceso Corti – Galuppi’s motetten (gehoord op 1 september in de Geertekerk. Oude muziek festival Utrecht; gepubliceerd op de website van Concertzender).
Programma: Baldassare Galuppi. Antifoon Ave Regina caelorum, Concerto a quattro in c, Antifoon Alma redemptoris mater; Antonio Vivaldi. Concerto RV 159 in A, Motet Nulla in mundo pax sincera RV 630.
De Oude-Muziek-Festivalgangers die in de afgelopen dagen kennis hebben genomen van de klavecimbelsonates en kamerconcerten van Baldassare Galuppi (1706-1785), wisten al dat ze op verfijnde orkestratie en melodische schoonheid van zijn motetten konden rekenen. Het instrumentale palet van de Venetiaanse maestro bleek echter veel meer kleuren te hebben. Dankzij de fluwelen stem van sopraan Francesca Boncompagni kwamen zachte pasteltinten tevoorschijn die Galuppi’s antifonen de nieuwe, delicate diepte bezorgden. Lichtheid en gratie van de melodieën in combinatie met de zachtheid van Boncompagni’s aangename timbre en niet te vergeten de akoestiek van de overvolle Geertekerk, zorgden voor een bijzonder ruimtelijk effect. De aan Maria gewijde gezangen stegen moeiteloos omhoog, weergaloos mooi en kristalhelder. Bij de tweede Antifoon won de stem van de sopraan nog meer aan kracht en kleur. Jubelend en stralend, buigzaam in de hoogte en egaal in de diepte, paste de stem van de Italiaanse zangeres ideaal bij Galuppi’s verheven motetten. Les Musiciens du Louvre toonde zich een aandachtig instrumentaal partner, maar ook een ensemble dat met elke gespeelde noot meeleefde. Jammer genoeg was het als eerste aangekondigde Concerto a quattro in g gesneuveld vanwege gebrek aan tijd. Van Galuppi klonk alleen het Concerto a quattro in c, met zijn vloeiende lijnen, vrije modulaties en meeslepende wendingen. Klavecinist Francesco Corti, die al een festivalrecital met sonates van Galuppi achter de rug heeft, was ook als muzikaal leider inspirerend en zeer precies.
Tijdens deze festivaleditie wordt Galuppi vaak gekoppeld aan zijn stads- en tijdgenoot Antonio Vivaldi (1678-1741). De keuze valt daarbij op Vivaldi’s feestelijke, levenslustige composities die Galuppi’s verfijnde melancholie en zeer beschaafde ‘Sturm-und-Drang’ neigingen ruimschoots compenseren. Ook het voor dit programma gekozen Concerto in A en motet Nulla in mundo pax sincera bezitten de aanstekelijke vurigheid, sonoriteit en volheid van klank. Het driedelige motet met zijn verhalende aard en veel rubato’s had wellicht iets minder muzikale diepgang dan Galuppi’s antifonen maar wel een jubelend Alleluia dat glansrijk door Francesca Boncompagni werd gezongen. De afsluiting met de hoge noot en op het hoge niveau maakte de hoge verwachtingen voor dit concert helemaal waar. ©Olga de Kort, 2016.
[…] Zie ook: Galuppi’s motetten, Galuppi’s […]