De avondweg naar Van Eyck

Tentoonstelling ‘De weg naar Van Eyck’ (13 oktober 2012-10 februari 2013). Rotterdam, Museum Boijmans Van Beuningen. (gezien op 8 februari 2013)

Hoewel de tentoonstelling ‘De weg naar Van Eyck‘ nog voor zijn opening in oktober al op mijn ‘absoluut te bezoeken‘-lijstje stond, lukte het me nog steeds niet om naar het Museum Boijmans van Beuningen te komen. Totdat ik een bericht zag over een extra avondopenstelling op 8 februari, twee dagen voor de sluiting van de expositie. Daarna was het slechts een kwestie van in plaats van in Breda spontaan in Rotterdam uit de Fyra te stappen en vastberaden, zonder omkijken naar mijn vertrekkende trein, naar het museum te lopen. De ‘weg naar Van Eyck’ voerde me langs vrijwel uitgestorven straten en donkere gebouwen. Meer dan eens moest ik onwillekeurig aan nachtelijke taferelen uit ‘Night at the museum‘ denken. En hoe ik vroeger huiverde als ik door veel te schaars verlichte zalen met Griekse en Romeinse standbeelden in het Poesjkin museum moest lopen. Al die grote schaduwen en de donkere stilte… Maar goed, ik ging vanavond tenslotte niet naar het Rijksmuseum van Oudheden…

Eenmaal binnen was ik blij dat mijn trein zonder mij was vertrokken. Deze tentoonstelling moet je in de avond zien, zonder dagelijkse drukte, in de stilte van de avondopenstelling. Het licht is anders, de kleuren zijn anders, alles zie je ineens – letterlijk en figuurlijk- in heel ander licht. Of lijkt het alleen maar door brandende kaarsen en gedempte lichten op de begane grond, lange schaduwen in de gangen, licht gefluister van bezoekers en zachte klanken van middeleeuwse muziek? Wat wel zeker is, is dat je al die middeleeuwse rijkdom van rondom 1400 een beetje voor jezelf hebt. Niemand verdringt zich voor schilderijen, plaquettes, drieluiken, beelden en boeken. In alle rust leg je je eigen weg naar Van Eyck af en heb je alle tijd om in alle rust Madonna met engelen en vlinders, Twee engelen of De aanbidding van de koningen met de heilige Antonius van alle kanten en afstanden te bestuderen. Zelf stond ik net zo lang gefascineerd naar de kleuren van De Annunciatie te staren totdat ik me herinnerde dat het bijna tien uur was en treinen en bussen helaas ook avonddienst regeling hanteren.

Op de ‘terugweg van Van Eyck’ dacht ik geïnspireerd (doch twijfelend) over een avondlezing ‘De zoektocht naar de vloek van de mummie’ in het Rijksmuseum van Oudheden die nog op mijn lijstje voor volgende week stond. Mijn twijfels over de avondwandeling rond de mummies verdwenen echter toen ik in Breda in de bus vol feestende carnavalgangers stapte. Dát was pas ‘de nacht in het museum’! En die mummies in de avond, nou, die kan ik wel aan. ©OlgadeKort, 2013